تقی اکبری متولد 1324 در تهران است . وی در سن ۱۴ سالگی قهرمان تنیس کشور شد . اکبری در این باره می گوید : با توجه به اینکه در باشگاه تنیس امجدیه زندگی می‌کردیم از توپ‌جمع‌کنی تنیس وارد این رشته شدم و در سن ۷ سالگی راکت‌به‌ دست شدم تا در سن ۱۴ سالگی در مسابقات قهرمان کشوری رده سنی بزرگسالان اولین قهرمانی‌ام را به دست آوردم. دو بردار دیگر وی  با نام های حسین و رضا نیز از قهرمانان به نام تنیس کشور بودند.

اکبری از سال ۱۳۳۷ الی ۱۳۵۴ عضو تیم دیویس کاپ ایران بوده و در سال ۱۳۵۳ به عنوان کاپیتان این تیم برگزیده شد. وی در بازی های آسیایی 1966 بانکوک موفق به کسب مدال برنز بخش انفرادی شد ضمن اینکه به همراه برادرش حسین اکبری مدال برنز بخش تیمی را نیز ازآن خود کرد. همچنین تقی اکبری در بازی های آسیایی 1974 تهران نیز به مدال با ارزش نقره انفرادی دست یافت. حضور در مسابقات معتبری چون یو اس اوپن ، ویمبلدون و مسابقات آزاد فرانسه در سال 1969 از دیگر افتخارات تقی اکبری است.

در سال ۱۳۶۷ در پی دعوتش به کشور آلمان جهت آموزش و ترویج این رشته، در شهر مونشن گلادباخ آلمان مشغول تدریس شد .

اکبری درباره راهکار پیشرفت تنیس در کشورمان می گوید :  در زمان فعالیت ما در تنیس بازیکنان در طول سال به مدت ۵ ماه در مسابقات بین‌المللی شرکت می‌کردند و فدراسیون به ما اجازه در اختیار گرفتن شاگرد را نمی‌داد، اما متأسفانه در حال حاضر اکثر بازیکنان پس از پایان مسابقاتی همچون دیویس کاپ به عنوان مربی فعالیت می‌کنند و همین امر باعث می‌شود تا آن‌ها از تمرینات دور شوند. به نظر من باید شرایطی برای آن‌ها فراهم شود تا آمادگی تنیسور‌ها در طول سال حفظ شود و روزانه به مدت ۳ الی ۴ ساعت تمرینات خود را داشته باشند.

 تقی اکبری در سال ۲۰۱۲ فدراسیون جهانی تنیس از او به عنوان یکی از ۱۰۰ تنیسور برتر دنیا که بیشترین بازی را در رقابت‌های تنیس دیویس کاپ داشته تقدیر کرد. به گفته خودش تنیس او را به همه رؤیاهایش رسانده و حالا فقط مانده یک آرزو و آن هم موفقیت تیم ملی در رقابت‌های دیویس کاپ است. بزرگترین آرزوی پیشکسوت تنیس ایران کسب مدال آسیایی توسط تنیسور‌های کشورمان است.وی می گوید :  در صورت محقق شدن این آرزو تمام مدال‌های آسیایی که برای آن‌ها زحمات زیادی در طی دوران بازی‌ام کشیدم را تقدیمش می‌کنم.